เรื่องเล่า ปู่โง่ย้ายภูเขา

ปู่โง่อายุเกือบร้อยปี ทางใต้บ้านของปู่โง่ มีภูเขาใหญ่สองลูก มีชื่อว่าไท่หัง กับหวังอูมีความสูงกว่า 3 หมื่นเมตร วงรอบเขาทั้งสองกว่า 700 ลี้ เวลาจะไปไหนมาไหน คนในบ้าน และปู่โง่ ต้องเดินอ้อมภูเขา ต้องเสียเวลามาก ทำให้ปู่โง่ไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง มาวันหนึ่งปู่โง่ จึงได้เรียกลูกหลาน และสมาชิกทุกคนในครอบครัว มาประชุม เพื่อที่จะหาทางตกลงย้ายภูเขาทั้งสองลูกออกไป ไม่ให้กีดขวางทางเข้าออก เวลาจะเข้านอกออกใน จะได้ไม่ต้องเสียเวลาในการเดินอ้อมภูเขาสองลูกนี้อีกต่อไป  ทุกคนเห็นด้วยยกเว้นภรรยาปู่โง่ได้ท้วงติงว่า พวกเราเก่งกาจเพียงไรเชียวหรือ ในบ้านมีคนเพียงไม่กี่คน จะมาย้ายภูเขาสองลูกขนาดนั้น ลำพังแค่ย้ายจอมปลวก ก็ยังไม่เคยเห็นพวกเจ้าทำเลย  แล้วพวกเจ้าจะขนดินไปทิ้งที่ไหน   ทุกคนตอบว่า ก็จะขนไปทิ้งทะเลปั๋วไห่ ไม่ว่าจะขนไปทิ้งเท่าไรก็ไม่มีวันเต็มเด็ดขาด  วันรุ่งขึ้น ปู่โง่นำขบวนพาลูก ๆ หลาน ๆแบกจอบ แบกเสียม ขนบุ้งกี๋น้ำท่า ข้าวปลาอาหาร เดินทางไปขุดย้ายภูเขา พวกเขาทำงานหนักกันตลอดปี ทั้งขุดดินเจาะหิน แล้วนำไปทิ้งทะเลไป ๆ มา ๆ ตลอดปีจนแทบไม่ได้เข้าบ้าน    ยังมีชายชราอีกผู้หนึ่ง ชาวบ้านให้สมญาว่าปู่ฉลาด เห็นปู่โง่กับลูกหลาน ทำงานหามรุ่งหามค่ำ เพื่อที่จะทำในสิ่งที่คนปกติเขาไม่ทำกันแล้วให้นึกขันสิ้นดี จึงไปหาปู่โง่เพื่อที่จะให้คำแนะนำและกล่าวว่า   ทำไมพวกแกถึงได้โง่อย่างนี้ ดูสิ อายุก็ปานนี้ จะตายอยู่รอมร่อ ลำพังเอาแค่ถอนต้นหญ้าจากภูเขา ก็ยังยากที่จะถอนได้สำเร็จอยู่แล้ว  นี่พวกแกจะย้ายภูเขาใหญ่โตมโหฬารถึง 2 ลูกแกคิดว่าแกจะอยู่กินจนค้ำฟ้าหรือเช่นไร  ปู่โง่ถอนหายใจแล้วบอกว่า แกเหมือนคนหัวทึบไม่ได้ความ สู้เด็ก 7 ขวบ เหลนข้าก็ยังไม่ได้ ถูกแล้วข้าอายุขนาดนี้ แก่แล้วอาจจะทำไม่ได้นานก็จริง แต่เจ้ารู้ไว้อย่าง หลังจากข้าตายไป พวกลูกข้าก็ยังทำต่อได้ พวกลูกข้าตายไป รุ่นหลานข้าก็ยังทำได้ รุ่นหลานข้าตายไป รุ่นเหลนข้าก็ทำต่อไปไม่สิ้นสุด พวกข้ามีความตั้งใจจริงทำไปไม่สิ้นสุด แต่ภูเขาสิ มันมีอยู่เท่าเดิมไม่ได้งอกขึ้นมาได้อีก สักวันพวกข้าก็ขุดมันจนหมดได้  ได้ฟังแล้วปู่ฉลาดก็ได้แต่นิ่งอึ้ง ไม่สามารถที่จะตอบปู่โง่ได้แม้แต่คำเดียว ด้วยความเชื่อมั่นไม่สั่นคลอน จนที่สุด เทวดาเบื้องบน ทนเห็นความจริงใจไม่ได้ เลยต้องลงมาแบกเอาภูเขาทั้งสองลูกไป        ปู่โง่ย้ายภูเขา ที่มา: ปัญญาจากจีน โดย วันทิพย์ สินสูงสุด